Voor of tegen Instant Messaging voor studenten

Jane Knight schreef afgelopen maandag op What's New at the e-Learning Centre een korte tekst met de titel Should we ban Instant Messaging in school? Zij verwijst naar een pdf van het artikel van Sharon Texley en Donna DeGennaro (Learning & Leading with Technology, Vol 32, No 7, April 2005)

Beide dames hebben een uitgesproken mening als het gaat om IM. Op de school van Sharon Texley is IM niet langer toegestaan.

No one wants to challenge the basic adolescent need to socialize or to keep kids from using this cool tool to do so, but school policy can keep that desire from taking over the student’s life in the classroom. That intent led our high school to ban instant messaging.

Terwijl Donna DeGennaro juist het gebruik van IM wil stimuleren. Zeker omdat het een tool is die door studenten eigen is gemaakt.

No, we shouldn’t ban IM. Instead, we need to embrace technologies that students have already made their own.

Het verbieden van IM leidde in het geval van de school van Sharon Texley tot meer e-mailverkeer tussen studenten onderling en van studenten naar docenten. Maar dit is - volgens Texley - geen reden om IM weer toe te staan aangezien IM teveel aandacht opeist tijdens de lessen, aandacht voor gesprekken die niets met de les van dat moment te maken hebben.

DeGennaro wil juist leren van de sociale trends en de interactie tussen studenten zeker omdat dit in sommige gevallen studenten motiveert bij de studie. Zij is bang dat als je IM verbied je studenten verwijderd en meer moeite moet doen om ze bij het onderwijs te betrekken.
Haar conclusie: The transition from learning about to learning with technology starts with exposure and exploration. Only after realizing the nuances of applications can we connect these technologies with purposeful activity. Although IM is not the end-all and be-all, it can be one technological opportunity to help engage learners of the 21st century.